Καμπύλης: Καλό ταξίδι γίγαντα...

Δεν υπάρχει πιο δύσκολη στιγμή για έναν άνθρωπο, για έναν Δήμαρχο να πρέπει να αποχαιρετήσει για τελευταία φορά έναν πολύ καλό φίλο, έναν πολύ καλό και πιστό συνεργάτη του.

Φίλε Γιώργο, συνοδοιπόρε, στα εύκολα και στα δύσκολα, στις ήττες και στις νίκες σε όλα μαζί.

Από το 2010 αγωνιζόμαστε για τον Δήμο μας και ήσουν πάντα παρών σε όλα. Στην πορεία μας ως Δημοτική Αρχή έχουμε αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες, πολλές αγωνίες, πολλές πίκρες και απογοητεύσεις, αλλά το σημερινό είναι το πιο δύσκολο.

Από εκείνο το Σάββατο το πρωί που έφθασαν τα δυσάρεστα νέα, στριφογυρίζει στο μυαλό μας ένα τεράστιο γιατί;;; Γιατί να συμβεί αυτό σε έναν άνθρωπο με αυτήν την ενέργεια, τόσο δραστήριο, με όρεξη για δουλειά και διάθεση για προσφορά. Αυτές τις ημέρες που μεσολάβησαν, όλοι είχαμε βαθιά μέσα μας μια ελπίδα, παρά τις προβλέψεις των γιατρών. Ελπίζαμε μέχρι την τελευταία στιγμή να μην έρθει η ώρα του αποχαιρετισμού. Ακόμα και σήμερα μας φαίνεται σαν ψέμα.

Αγαπητέ φίλε, Γιώργο Κλεώπα, Αντιδήμαρχε Βόρειας Κυνουρίας - μια θέση στην οποία αφιερώθηκες από την πρώτη στιγμή με όραμα και ήθος. Το έκανες χωρίς να προσδοκάς κανένα αντάλλαγμα, καμία ανταμοιβή αλλά από το πάθος σου, την αγάπη σου να τους ικανοποιήσεις όλους.

Το έκανες, γιατί πίστευες με όλη σου την καρδιά σε τούτο τον τόπο, σε τούτη τη γη που σε υποδεχεται στην αγκαλιά της. Μοναδικός σου στόχος η πρόοδος του τόπου μας. Η υπέρμετρη αγάπη που έτρεφες για όλα τα χωριά του Δήμου μας.

Μία αγάπη που αναγνωρίζουν όλοι και αποδείχθηκε σήμερα από την παρουσία όλου αυτού του κόσμου.

Έτρεχες για να βρεις λύσεις από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο. Θεωρούσες καθήκον σου να τους εξυπηρετήσεις όλους, κανένας να μην έχει παράπονο.

Φίλε Γιώργο,

Έφυγες νωρίς και άφησες στην οικογένειά σου ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Η λατρεμένη σου σύζυγος Μαρία, τα κορίτσια σου Αγγελική και Μαριτίνα που μας μιλούσες πάντα με υπερηφάνεια και φωτιζόταν το πρόσωπό σου.

Οι γονείς σου, η αδερφή σου, όλοι οι συγγενείς σου είναι υπερήφανοι για το πολύτιμο έργο που επιτέλεσες, για την κοινωνική σου αποδοχή και καταξίωση και για την καλοσύνη που σκόρπιζες απλόχερα παντού γύρω σου. Οι άνθρωποι που σε αγαπάμε και που με βαθιά θλίψη, πόνο ψυχής και οδύνη σε αποχαιρετούμε.

Τα λόγια είναι φτωχά για να καλύψουν το τεράστιο κενό που δημιουργεί η απουσία σου.

Έχεις αφήσει στα γραφεία μας, στις ζωές μας ανεξίτηλο αποτύπωμα καλοσύνης, δοτικότητας και ήθους που για πάντα θα μας συντροφεύει και πάντα θα κρατάει ζωντανή την παρουσία σου στις μνήμες όλων μας.

Κανείς από εμάς δεν μπορεί να δεχθεί, αδυνατεί να πιστέψει ότι εσύ, μια αστείρευτη πηγή ζωντάνιας, ανεξάντλητης ενέργειας και θετικής σκέψης θα έφευγες τόσο ξαφνικά.

Προσωπικά θα έχω πάντα στο μυαλό μου την εικόνα που έμπαινες στο γραφείο μου κάθε μέρα και μου απαριθμούσες τα ζητήματα που είχαμε να επιλύσουμε. Από την αγωνία και τη λαχτάρα σου ξεκινούσες και μου έλεγες πρώτον συνέχιζες…έφθανες στο εικοστό και ακόμα μου έλεγες πρώτον και συνέχιζες… θεωρώντας ότι όλα τα ζητήματα ήταν εξίσου σημαντικά.

Φίλε Γιώργο, όλοι γνωρίζουμε τη μεγάλη σου επιθυμία, τον μεγάλο σου πόθο. Να είσαι σίγουρος πως θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις και θα τα καταφέρουμε και είμαι σίγουρος πως και από εκεί που θα είσαι θα χαρείς το ίδιο σαν να ήσουν δίπλα μας.

Καλό ταξίδι φίλε μου…

Καλό ταξίδι γίγαντα...

Αιωνία σου η Μνήμη…

Γιώργος Καμπύλης