Άστρος το «Κλεινόν Άστυ»

Παρ, 10/06/2022 - 11:34

Η πόλη των ευεργετών, των Δωρητών και την Καραγωγέων.

Α’. Άρχοντας Βασίλειος του Μιχαήλ: «Ο νέος ευεργέτης μας».

Ενστερνιζόμενοι το θεμελιώδες αξίωμα ότι: «Όπου καθιερώνονται βραβεία αρετής, εκεί ζουν και οι άριστοι πολίτες» και εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μας στους ιδιοκτήτες του εργοστασίου «Α.Ε. Αφών Καρέλλα», που ιδρύθηκε στο Άστρος κατόπιν ενεργειών του αείμνηστου Γαρδικιώτη Δημητρίου (Τζίμη) του Αποστόλου, προχωράμε στην «καταπάτηση» του άγραφου νόμου που ορίζει: «να τιμάται κανείς ευκολότερα όταν αποθάνει, δυσκολότερα δε εφ’ όσον ζει», όπως ιστορεί στην «Ξυγγραφή» του και ο Θουκυδίδης, ο Ολόρου, ο Αλιμούσιος, και απονέμουμε τον αρμόζοντα έπαινο και την προσήκουσα τιμή στον αγαπητό φίλο και «Μεγάλο» πατριώτη Άρχοντα Βασίλειο του Μιχαήλ, ο οποίος ως «Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής» του Εργοστασίου συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου μας, βοήθησε πολλαπλώς τους συμπολίτες μας, καταδεικνύοντας έτσι την πλατιά περί την Οικονομία επιστημονική του κατάρτιση, αλλά και την αξιοζήλευτη, τη σπάνια ανθρωπιά του…!

Τον κατατάσσουμε στη χορεία των ευεργετών του Άστρους.

Β’. Παπαμήτρος Ιωάννης του Στυλιανού: «Ο δωρητής».

Ηττημένος από την «αρετή» της ταπεινοφροσύνης και καθοδηγούμενος από την Ευαγγελική ρήση: «Οὐκ ἔστιν κρυπτόν ὅ οὐ φανερόν γενήσεται», τολμώ με περισσή ευσέβεια προς τον «Πανιερώτατον» Μητροπολίτην μας κ.κ. Αλέξανδρον, τους σεβάσμιους ιερείς μας κ.κ. παπα-Τάκη και παπα-Γιώργη, τα αξιότιμα Εκκλησιαστικά Συμβούλια, τις αρμόδιες αρχές του Δήμου μας και το Χριστεπώνυμο πλήρωμα των ενοριών της Πόλης μας «Αγίου Νικολάου» και «Αγίου Παύλου» να γνωστοποιήσω τα κάτωθι: Ο αείμνηστος Παπαμήτρος Ιωάννης του Στυλιανού, ο «χριστιανολάτρης», γεννήθηκε στο Άστρος και μετανάστευσε στην Αμερική. Δεν απέκτησε πολλά πλούτη, αλλά επιστρέφοντας διέθεσε τα χρήματα για την κατασκευή του καμπαναριού της «Παναγίτσας», δηλαδή της εκκλησίας του Νεκροταφίου μας. Μάλιστα δε, επειδή οι οικείοι του δεν ήθελαν να ξενιτευτεί, φεύγοντας του έδωσαν με ειρωνικό συνάμα και περιπαιχτικό ύφος την εξής ευχή: «Πήγαινε και θα τα κάνεις καμπαναριό…».

Αυτός όμως από πείσμα και από βαθιά Χριστιανική πίστη χρηματοδότησε την κατασκευή του εν λόγω καμπαναριού, όπως τούτο περίτρανα αποδεικνύει η εντειχισμένη στην πρόσοψη του Ναού πλάκα, η οποία δυστυχώς καλύπτεται από το μετέπειτα κατασκευασθέν τσιμέντινο υπόστεγο. Πρέπει επομένως αυτό να μετατοπιστεί για λόγους σεβασμού και παραδειγματικούς. Παρακαλούμε, λοιπόν, «διά τά καθ’ ὑμᾱς».

Γ’. Οι «καραγωγείς». Λόγοι τιμής, κοινωνικής υπόληψης, ευπρέπειας και ισοδυναμίας επιβάλλουν να καταγράψουμε μια κατηγορία επαγγελματιών συμπατριωτών μας. Τους «Καραγωγείς», τους Καροτσιέριδες. Αυτούς τους άοκνους, τους άξιους, τους τόσο «γραφικούς», αλλά και ευυπόληπτους δουλευτάδες. Αυτούς, οι οποίοι νυχθημερόν με τα «κάρα» τους τα δίτροχα και τα μουλάρια τους τα χρυσοκάπουλα «όργωναν» τους στενούς, τους λασπώδεις, τότε, δρόμους του Άστρους για το «ιεροπρεπές» το καθημερινό μεροκάματό τους. Αυτούς, οι οποίοι μέσα στις κρύες και ατέλειωτες νύχτες του χειμώνα, άλλοτε μεν με «οδηγό» τα λυχνάρια τους, τους υαλόφρακτους φανούς τους, άλλοτε δε υπό το φως των αστεριών και του φεγγαριού, μετέφεραν από τα ιδιωτικά αμπάρια των συμπολιτών μας τον «σιτεμένο και αχνίζοντα» ελαιόκαρπο στα λιοτρίβια για την έκθλιψη, την εξαγωγή του «ζωοποιού» ελαιολάδου.

Με βαθιά συγκίνηση μνημονεύω τους κάτωθι:

Αγρανιώτης Μιχαήλ του Παναγιώτου (Μάκιας – Δασκαλόγιαννης)
Αγρανιώτης Παναγιώτης του Μιχαήλ (Πάνος Δασκαλόγιαννης)
Γαϊτάνης Αγαμέμνων του Γεωργίου (Γαμώτος)
Γαϊτάνης Παναγιώτης του Ανδρέα (Πανούλιας)
Καψάλης Γεώργιος του Δημητρίου (Τσιτσώγιωργας)
Κομνηνός Κων/νος του Μιχαήλ (της Μαρινίτσας)
Κοψαύτης Αναστάσιος του Ιωάννου (Καρακάξης)
Κοψαύτης Γεώργιος του Ιωάννου (ο βαρδαλήθ(ε)ιας)
Μίχος Ιωάννης του Δημητρίου (Μιχόγιαννης)
Μπουλούκος Παναγιώτης – Επαμεινώνδας του Δημητρίου (Παρεθούρας)
Σκαρπέλος Κων/νος του Ιωάννου (Φασαρίας)
Τρυποσκούφης Αναστάσιος του Δημητρίου (Μαχαίρας)
Τρυποσκούφης Σπυρίδων του Δημητρίου (Μαχαίρας)
Η πόλη των ευεργετών, των Δωρητών και την Καραγωγέων.

Α’. Άρχοντας Βασίλειος του Μιχαήλ: «Ο νέος ευεργέτης μας».

Ενστερνιζόμενοι το θεμελιώδες αξίωμα ότι: «Όπου καθιερώνονται βραβεία αρετής, εκεί ζουν και οι άριστοι πολίτες» και εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μας στους ιδιοκτήτες του εργοστασίου «Α.Ε. Αφών Καρέλλα», που ιδρύθηκε στο Άστρος κατόπιν ενεργειών του αείμνηστου Γαρδικιώτη Δημητρίου (Τζίμη) του Αποστόλου, προχωράμε στην «καταπάτηση» του άγραφου νόμου που ορίζει: «να τιμάται κανείς ευκολότερα όταν αποθάνει, δυσκολότερα δε εφ’ όσον ζει», όπως ιστορεί στην «Ξυγγραφή» του και ο Θουκυδίδης, ο Ολόρου, ο Αλιμούσιος, και απονέμουμε τον αρμόζοντα έπαινο και την προσήκουσα τιμή στον αγαπητό φίλο και «Μεγάλο» πατριώτη Άρχοντα Βασίλειο του Μιχαήλ, ο οποίος ως «Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής» του Εργοστασίου συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου μας, βοήθησε πολλαπλώς τους συμπολίτες μας, καταδεικνύοντας έτσι την πλατιά περί την Οικονομία επιστημονική του κατάρτιση, αλλά και την αξιοζήλευτη, τη σπάνια ανθρωπιά του…!

Τον κατατάσσουμε στη χορεία των ευεργετών του Άστρους.

Β’. Παπαμήτρος Ιωάννης του Στυλιανού: «Ο δωρητής».

Ηττημένος από την «αρετή» της ταπεινοφροσύνης και καθοδηγούμενος από την Ευαγγελική ρήση: «Οὐκ ἔστιν κρυπτόν ὅ οὐ φανερόν γενήσεται», τολμώ με περισσή ευσέβεια προς τον «Πανιερώτατον» Μητροπολίτην μας κ.κ. Αλέξανδρον, τους σεβάσμιους ιερείς μας κ.κ. παπα-Τάκη και παπα-Γιώργη, τα αξιότιμα Εκκλησιαστικά Συμβούλια, τις αρμόδιες αρχές του Δήμου μας και το Χριστεπώνυμο πλήρωμα των ενοριών της Πόλης μας «Αγίου Νικολάου» και «Αγίου Παύλου» να γνωστοποιήσω τα κάτωθι: Ο αείμνηστος Παπαμήτρος Ιωάννης του Στυλιανού, ο «χριστιανολάτρης», γεννήθηκε στο Άστρος και μετανάστευσε στην Αμερική. Δεν απέκτησε πολλά πλούτη, αλλά επιστρέφοντας διέθεσε τα χρήματα για την κατασκευή του καμπαναριού της «Παναγίτσας», δηλαδή της εκκλησίας του Νεκροταφίου μας. Μάλιστα δε, επειδή οι οικείοι του δεν ήθελαν να ξενιτευτεί, φεύγοντας του έδωσαν με ειρωνικό συνάμα και περιπαιχτικό ύφος την εξής ευχή: «Πήγαινε και θα τα κάνεις καμπαναριό…».

Αυτός όμως από πείσμα και από βαθιά Χριστιανική πίστη χρηματοδότησε την κατασκευή του εν λόγω καμπαναριού, όπως τούτο περίτρανα αποδεικνύει η εντειχισμένη στην πρόσοψη του Ναού πλάκα, η οποία δυστυχώς καλύπτεται από το μετέπειτα κατασκευασθέν τσιμέντινο υπόστεγο. Πρέπει επομένως αυτό να μετατοπιστεί για λόγους σεβασμού και παραδειγματικούς. Παρακαλούμε, λοιπόν, «διά τά καθ’ ὑμᾱς».

Γ’. Οι «καραγωγείς». Λόγοι τιμής, κοινωνικής υπόληψης, ευπρέπειας και ισοδυναμίας επιβάλλουν να καταγράψουμε μια κατηγορία επαγγελματιών συμπατριωτών μας. Τους «Καραγωγείς», τους Καροτσιέριδες. Αυτούς τους άοκνους, τους άξιους, τους τόσο «γραφικούς», αλλά και ευυπόληπτους δουλευτάδες. Αυτούς, οι οποίοι νυχθημερόν με τα «κάρα» τους τα δίτροχα και τα μουλάρια τους τα χρυσοκάπουλα «όργωναν» τους στενούς, τους λασπώδεις, τότε, δρόμους του Άστρους για το «ιεροπρεπές» το καθημερινό μεροκάματό τους. Αυτούς, οι οποίοι μέσα στις κρύες και ατέλειωτες νύχτες του χειμώνα, άλλοτε μεν με «οδηγό» τα λυχνάρια τους, τους υαλόφρακτους φανούς τους, άλλοτε δε υπό το φως των αστεριών και του φεγγαριού, μετέφεραν από τα ιδιωτικά αμπάρια των συμπολιτών μας τον «σιτεμένο και αχνίζοντα» ελαιόκαρπο στα λιοτρίβια για την έκθλιψη, την εξαγωγή του «ζωοποιού» ελαιολάδου.

Με βαθιά συγκίνηση μνημονεύω τους κάτωθι:
Αγρανιώτης Μιχαήλ του Παναγιώτου (Μάκιας – Δασκαλόγιαννης)
Αγρανιώτης Παναγιώτης του Μιχαήλ (Πάνος Δασκαλόγιαννης)
Γαϊτάνης Αγαμέμνων του Γεωργίου (Γαμώτος)
Γαϊτάνης Παναγιώτης του Ανδρέα (Πανούλιας)
Καψάλης Γεώργιος του Δημητρίου (Τσιτσώγιωργας)
Κομνηνός Κων/νος του Μιχαήλ (της Μαρινίτσας)
Κοψαύτης Αναστάσιος του Ιωάννου (Καρακάξης)
Κοψαύτης Γεώργιος του Ιωάννου (ο βαρδαλήθ(ε)ιας)
Μίχος Ιωάννης του Δημητρίου (Μιχόγιαννης)
Μπουλούκος Παναγιώτης – Επαμεινώνδας του Δημητρίου (Παρεθούρας)
Σκαρπέλος Κων/νος του Ιωάννου (Φασαρίας)
Τρυποσκούφης Αναστάσιος του Δημητρίου (Μαχαίρας)
Τρυποσκούφης Σπυρίδων του Δημητρίου (Μαχαίρας)