Ο Ιησούς ξανασταυρώνεται;

Οι μέχρι τώρα χειρισμοί και από τις δύο πλευρές στο συγκεκριμένο θέμα δεν υπήρξαν απόλυτα επιτυχείς. Το κράτος άργησε να κινηθεί και πήρε την απόφαση να κλείσει τις εκκλησίες με κάποια καθυστέρηση. Βεβαίως το ζήτημα ήταν ευαίσθητο, αλλά όταν απαγορεύεις μετακινήσεις και συναθροίσεις, αυτό δεν μπορεί να έχει εξαιρέσεις.

Πράγματι, φάνηκε πως η ανθρωπιά στην πατρίδα μας είναι πάνω απ' όλα , προστατεύοντας το λαό , τον άνθρωπο , και όχι το χρήμα . Η οικονομία θα ξανακινήσει ,οι άνθρωποι αν πεθάνουν δε γυρίζουν πίσω. Δεν είμαστε και καμιά χώρα μεγάλη για πειραματισμούς.

 

 Ευτυχώς, πρυτάνευσε η λογική και με την πίεση που ασκήθηκε από τους έχοντες την ευθύνη της στρατηγικής για την καταπολέμηση της πανδημίας ελήφθη η απόφαση για κλειστές εκκλησίες και μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα. Από την πλευρά της η επίσημη εκκλησία άργησε χαρακτηριστικά να δείξει αντανακλαστικά , και να διευκολύνει το κράτος. 

 

Εδώ φαίνονται τα εδάφια μιας άλλης εξουσίας που διαχειρίζεται τα θέματα ,ανεξάρτητα από τις αποφάσεις της πολιτείας. Μπορούσε η ηγεσία της εκκλησίας με ένα και μόνο λόγο να εκτελέσει άμεσα τις εντολές της πολιτείας. Έχει τη δύναμη και τον τρόπο.

 

Την τελευταία στιγμή έστω και ενόψει πιθανών συγκρούσεων υποχώρησε -υπό το βάρος και της θέσης του Πατριαρχείου- και πήρε πάνω της την απόφαση να λειτουργήσουν οι εκκλησίες κεκλεισμένων των θυρών προτρέποντας τους πιστούς να βιώσουν τα πάθη της Μεγάλης Εβδομάδας από απόσταση. Προσευχόμενοι στο σπίτι. Ορθή απόφαση η οποία προφανώς και δεν εκφράζει το σύνολο των ιεραρχών της εκκλησίας. Γίνεται όμως με ελάχιστες εξαιρέσεις αποδεκτή.  

 

Παρ' όλα αυτά, η αίσθηση που έχει δημιουργηθεί είναι ότι υπάρχει μία "ρωγμή" στις σχέσεις εκκλησίας και κράτους σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο. Και μένει να φανεί στο μέλλον πώς αυτό το τραύμα θα επουλωθεί. Και η αλήθεια είναι ότι ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσοστό του ποιμνίου, αν και ανήκει κυρίως σε αυτό που χαρακτηρίζεται ως "ευπαθείς ομάδες", έχει αποδεχθεί με σχετική δυσφορία την απαγόρευση, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη Μεγάλη Εβδομάδα. Το αν η τέλεση της Θείας Κοινωνίας βρέθηκε στο επίκεντρο μίας διελκυστίνδας, μάλλον πρόκειται για μία ατυχή έμπνευση εκατέρωθεν για διαχείριση μίας "παρεξήγησης", ανάλογα με το πώς τίθεται... 

Ανεξάρτητα όμως από την κυβερνητική απόφαση, η οποία μάλλον θα ελήφθη κάτω από σχετική πίεση, μιας και ο χώρος της εκκλησίας και των βαθιά θρησκευόμενων είθισται να βρίσκεται πολιτικά πιο κοντά στο κυβερνών κόμμα, το μπαλάκι επί της ουσίας βρέθηκε και βρίσκεται στην πλευρά της εκκλησίας. Η οποία χρήσιμο θα ήταν με αφορμή αυτή την περιπέτεια να δείξει μεγαλύτερη γενναιότητα και εκσυγχρονισμό σε θέσεις που εφάπτονται στις ανάγκες της κοινωνίας. Καθώς είναι προφανές ότι έχει γίνει μία πιο συντηρητική και πιο δογματική στροφή τα τελευταία χρόνια μετά από την ιδιαίτερα εξωστρεφή και πιο... μοντέρνα μορφή της εποχής Χριστόδουλου. Στο κάτω κάτω, αυτή τη στιγμή δεν βρίσκεται υπό διωγμό η πίστη, αλλά υπό προστασία η υγεία των εκκλησιαζόμενων πολιτών.  

 

Η παρούσα περίοδος ίσως να αποτελεί και μία μεγάλη διπλή ευκαιρία για την Εκκλησιαστική Ιεραρχία. Μία ευκαιρία να διαδραματίσει έργο πραγματικού πνευματικού καθοδηγητή για τους πιστούς. Αλλά και μία ευκαιρία να γίνει πιο ελκυστική σε όλους εκείνους που μπορεί να μην προσέρχονται συχνά (ή και να προσέρχονται σπάνια ή και καθόλου...) στις λειτουργίες, αλλά που διακατέχονται όπως η πλειοψηφία των Ελλήνων από θρησκευτικό συναίσθημα. Μικρότερο ή μεγαλύτερο. Εκείνους που μπορεί να μην πηγαίνουν στην εκκλησία, αλλά όταν βρεθούν σε ένα ξωκλήσι νιώθουν μέσα τους την ανάγκη να ανάψουν ένα κεράκι. Που συγκλονίζονται με τη μουσική και τα τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας - όχι με το τελετουργικό, που... βλέπουν κάθε χρόνο σε επανάληψη το "Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ", το επικό δημιούργημα του Τζεφιρέλι και ακόμα συγκινούνται και που προσεγγίζουν ίσως το Θείο μέσω μίας εσωτερικής αναζήτησης μακριά από τελετές και δοξασίες.

 

Αλλά που την ίδια στιγμή λατρεύουν και το αριστούργημα του Νίκου Καζαντζάκη "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και το θεωρούν επίκαιρο ακόμα και σήμερα. Το αντέχει αυτό; Θα τολμήσει να κάνει το μεγάλο βήμα;

 

 Άρθρο από τον ROBINSONAS