«Έφυγε» ο άρχοντας της Πλάκας

Δευ, 03/01/2022 - 13:19

Από σήμερα πενθεί ο Πλάτανος,πενθεί ο δήμος μας,πενθεί η Πλάκα και η Μνησικλέους,πενθεί το σχολαρχείο και ο Φαντης,πενθούν οι επαγγελματίες της Πλάκας και του Ψυρρή αφού έχασαν τον άνθρωπο τους που κάθε πρωί πέρναγε για να τους πει καλημέρα. Τον άνθρωπο που διαφήμιζε το τόπο του όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και πέρα από τα σύνορα αυτής.Και βέβαια είχε τον δικό του ξεχωριστό τρόπο που χρησιμοποιούσε για να πετύχει το στόχο του.

Φίλε Γιάννη ,δεν χρειάζονται πολλά λόγια να γράψουμε για σένα.Στο αρχείο μου υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από την δράση σου και από την διαχρονική παρουσία σου στον πολιτισμό.Αυτές οι φωτογραφίες και άλλες πολλές αποτυπώνουν την ξεχωριστή σου παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα με τα οποία μας δίδαξες και μάθαμε πολλά από εσένα.Δεν θα ξεχάσω τις φοβερές εκείνες εκδηλώσεις που κάναμε στην Μνησικλέους όπου χιλιάδες κόσμου παρακολούθησαν τα δρώμενα του Δήμου μας.

Ας είναι φίλε μου ελαφρύ το χώμα του Πλατάνου που θα σε σκεπάσει,και ο Θεός να δίνει δύναμη και κουράγιο στη Μαρία και στα παιδιά σου.

Ο φίλος σου

Στράτης Δαλιάνης

Σκηνές από τις δράσεις του Γιάννη Κούκλη.

Σχόλια επισκεπτών

Καλό Παράδεισο να έχεις…

Καλό Παράδεισο να έχεις Γιάννη. Θα ζεις πάντοτε στις καρδιές των συγχωριανών σου και αυτών που σε γνώρισαν και θα σε θυμούνται με εκείνο το χαρακτηριστικό γλυκό χαμόγελο σου. Κουβαλούσες έναν όμορφο πολιτισμό μια ιδιότυπη κουλτούρα και μια αλλιώτικη ομορφιά. Είχες ένα δικό σου τρόπο να κινείσαι και να διάγεις τον βίο σου ως άλλος ευπατρίδης. Τη μια ανέβαινες στον Όλυμπο την άλλη στο Βυζάντιο μετά εξέχουσα προσωπικότητα ,κατόπιν λόρδος και τελετάρχης , παντός καιρού όλα τα στρώματα αγκάλιαζες και διάβαινες. Πάντα με το δικό σου στυλ και το δικό σου γίγνεσθαι.
Κόσμησες την Πλάκα της Αθήνας και πορεύτηκες τιμώντας την καταγωγή σου, δίνοντας από καρδιάς αγώνες για την προβολή του χωριού σου.
Αιωνία η μνήμη του ευπατρίδη και άξιου τέκνου του Πλατάνου. Δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ γιατί άφησε τα σημάδια του στις καρδιές των συγχωριανών του και όσων των έζησαν.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα του χωριού σου που θα σε σκεπάσει και ας είναι πιο γλυκόλαλα τ' αηδόνια με κείνα τα γάργαρα νερά που θα σου κρατούν συντροφιά!