Αποστάγματα – η πεμπτουσία – ο αιθέρας

«Ἀπό Θεοῡ ἄρξασθε/ ἄρξασθα» (Μέρος Ά)

1.  Πιστεύω στο Θεό, αλλά μου λείπει…
2.  Δεν γνωρίζω το Θεό. «Εκείνος» όμως με γνωρίζει και αυτό είναι η    ελπίδα μου…
3.  Πάλεψα με το «Σατανά» και νίκησα! Τώρα παλεύω με το Θεό και  ελπίζω να νικηθώ κατά κράτος…
4.  Όπου ο «δαίμονας» οργώνει, πίσω του σπέρνει ο Θεός.
5.          Κύριε, ικετεύω Σε!

Κάνε και για μένα, το νέο αρνητή σου,

το θαύμα της ματιάς Σου:

Μια αχτίδα της «ακόντισε»,

Την πέτρινή μου την καρδιά για να ραγίσει

και από μετάνοια να δακρύσει…

6.  Πολλοί ερίζουν (=φιλονικούν) περί την Χριστιανικήν θρησκείαν.

 Αλλά γράφοντας γι’ αυτήν, άλλοι  πολεμώντας και άλλοι    πεθαίνοντας. Ελάχιστοι όμως ζουν σύμφωνα μ’ αυτήν.

7.  Με τα σύμβολα αγοράζεις «θρήσκευμα», «Ουρανό» όμως όχι…
8.  Το ἀκούειν τόν Θεόν κρεῑττον τοῡ λατρεύειν۰ τό μέν γάρ τοῡ  εἰδέναι ἒκφρασις, τό δέ τῶν Φαρισαίων πέλας (=όμοιο).
9.  Ο συντομότερος δρόμος που οδηγεί στο Θεό είναι αυτός που  περνάει από τον άνθρωπο…
10.  Γιατί ο Κύριος του παντός δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι και πήρε το δρόμο της προσφυγιάς; Το δρόμο προς την Αίγιπτο;
11.  Φτωχός είναι ο άνθρωπος, όταν από την καρδιά του λείπει «Αγάπη» και «Ουρανός».
12.  Χωρίς τα φτερά της αγάπης η νηστεία δεν πετά στον Ουρανό…
13.  Η αγάπη θυμώνει;
14.  Αν θέλεις να υψωθείς, γύρε…
15.  Αν ξέρεις να χαμογελάς, τότε μιλάς την «πανανθρώπινη» γλώσσα!
16.  Τα δάκρυα είναι η βουβή «διάλεκτος» του πόνου, αλλά και της χαράς…
17.  Δίνε και μη θυμάσαι, παίρνε και μην ξεχνάς…
18.  Οσημέραι (= από μέρα σε μέρα) χάνω τα πάντα, εκτός από  εκείνα που έδωσα και δίνω…
19.  Η κακία υποβλέπει, η σύνεση προβλέπει, η αγάπη παραβλέπει.
20.  Η σκάλα της ευτυχίας δεν υψώνεται με τα χέρια στις τσέπες…
21.  Ορκίσου πως δεν θα χτυπήσεις ποτέ δεμένα χέρια…
22.  Δεν πρέπει να δείχνεις τα ελαττώματα των άλλων με λερωμένα δάχτυλα…
23.  Τις κοινωνικές επαναστάσεις δεν τις κάνουν οι «πεινασμένοι», αλλά οι «χορτάτοι», όταν έχουν να φάνε δύο ημέρες…
24.  Μόνο σκλάβοι απελευθερώνουν σκλάβους. (π.ρ.β.λ.Σπάρτακος)
25.  Δεν λογίζεται ως νίκη ο θάνατος του αδελφού από τον αδελφό…
26.  Στην αγορά διδάσκεσαι, στη μόνωση εμπνέεσαι, στη δράση βαθμολογείσαι.
27.  Δώσε πρώτα στα παιδιά σου την «αρετή» και μετά μοίρασε την περιουσία σου.
28. Μην επιχειρείς την διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, εάν δεν είσαι διαπαιδαγωγημένος.
29.  Ο Παππούς δέχεται να είναι δεύτερος εκεί όπου πρώτα είναι τα εγγόνια του.
30.  Μοναξιά! Το καταφύγιο και ο αχώριστος σύντροφος του στοχαστού και μεγαλοφυούς ανδρός.
31.  Σήμερα βλέπεις γύρω σου τη φοβερή ερημία του πλήθους…

• Γράφω όντας στη δύση μου, στο βασίλευμά μου, έμπλεος (=γεμάτος) από «Αγάπη» και «Ουρανό»…

      Όμως: Ό,τι θαρρούμε  (=νομίζουμε)βασίλευμα,

              γλυκοχάραμ’ αυγής είναι πέρα.

              Κι’ αντί νά ’ρθει μια νύχτα αξημέρωτη,

              ξημερώνει μι’ αβράδιαστη μέρα.

• Αφιερώνω στους αγαπητούς μου «αντιεμβολιαστές».

Φίλοι «αρνητές»: «Ἠροστάτιον δόξαν ἐζηλώσατε»…

Ὢ! Πόσο με παραξενεύουν οι πράξεις σας…

Μάθετε ότι τα βιβλία δεν πυρπολούνται. Το «πνέυμα» δεν καίγεται…

Ταξιδεύει και ανδρώνεται… Διδάσκει και μορφώνει τον άνθρωπο…

• Επιμύθιο (= Ηθικό συμπέρασμα): «Οὐκ ἒστιν ἅγιος ὁ χιλιάκις πίπτων, ἀλλά ὁ ἐγειρόμενος χίλιες και μίαν».