Ιστορικές μνήμες του Αγιάννη

Σε λίγες ημέρες η πατρίδα μας γιορτάζει την ιστορική επέτειο των 200 χρόνων από την απελευθέρωση της από τον τουρκικό ζυγό. 400 χρόνια σκλαβιάς,400 χρόνια καταπίεσης και στέρησης της ελευθερίας του λόγου ήταν αρκετά για να ξυπνήσουν τις συνειδήσεις των καταπιεσμένων Ελλήνων για να πάρουν τα καριοφύλια και να διώξουν τους δυνάστες από τα ιερά χώματα μας. Συμμετέχουμε όλοι οι Έλληνες στους εορτασμούς αυτούς,συμμετέχει ο δήμος μας, συμμετέχει και το χωριό μας ο Αγιάννης. Η σκέψη όλων μας πηγαίνει στους ανθρώπους αυτούς που πάλεψαν και αγωνίστηκαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι και να απολαμβάνουμε το αγαθό της ελεύθερης σκέψης και της ελευθερίας.

Όλα τα χωριά του Δήμου μας έχουν προσφέρει στους απελευθερωτικούς αγώνες και όλοι οι συμπατριώτες μας πρέπει να είναι υπερήφανοι για τους προγόνους τους.Ο Αγιάννης στέκει ψηλά στο πάνελ των τόπων που υπέστησαν πολλά αλλά και η προσφορά του μεγάλη σε Εθνικό και τοπικό επίπεδο. Ο Δημήτριος Υψηλάντης στις 19 Ιουνίου έρχεται στο χωριό μας για διαβουλεύσεις με τον Πάνο Ζαφειρόπουλο (Άκουρο) αλλά και τα αδέλφια του και άλλους οπλαρχηγούς που είχαν βρεθεί εκεί. Μετά όλοι μαζί πήγαν στον Άγιο Πέτρο και στη συνέχεια στα Βέρβενα.

Τον Αύγουστο του 1822 κατά την κάθοδο του Δράμαλη η πρώτη μετά επαναστατική κυβέρνηση βρήκε καταφύγιο στον Αγιάννη όπου παρέμεινε δύο μήνες. Από εδώ έφυγαν επιστολές για τον Πάππα,για Ευρωπαίους ηγέτες και για τον πρίγκιπα Αλέξανδρο Υψηλάντη με τις οποίες ζητούσαν βοήθεια για τον αγώνα.Ο Αγιάννης ακόμα ανέδειξε τον ήρωα Γεωργάκη Διγενή ο οποίος μαζί με 17 Βλαχαγιαννίτες πολέμησαν στο Δραγούνι στη μάχη των Δολιανών όπου και έχυσαν όλοι μαζί το αίμα τους για τον υπερπάντων αγώνα.

Στις 30 Ιουλίου,αυτή την αποφράδα  ημέρα για το χωριό μας, ο βάρβαρος και απολίτιστος Ιμπραήμ έσπειρε την καταστροφή στον Αγιάννη μας. Πέρασε με τις ορδές του σαν σίφουνας και κατέστρεψε τη μεγάλη σχολή του Καρυτσιώτη το μεγαλύτερο πνευματικό κέντρο Πελοποννήσου, αλλά και το καμάρι των λόγιων ανθρώπων της Τεργέστης. Έκαψε ακόμα τις εκκλησίες του χωριού, την Παναγία,τον Άγιο Βασίλειο,τον Άγιο Στράτη,τον Άγιο Πέτρο τον Άγιο Βλάση, τον Άγιο Δημήτρη,τον Άγιο Λια και με ξιφισμούς κατέστρεψε τις τοιχογραφίες του Αγιώργη,του Θεολόγου και του Προδρόμου.

Υπάρχουν 35 ονόματα Αγιαννιτών οι οποίοι το 1839 έκαναν αίτηση στο Υπουργείο Στρατιωτικών για να τους απονεμηθεί το σιδηρούν αριστείο για την προσφορά τους στους αγώνες(γενικό αρχείο του κράτους) ακόμα άλλα 180 άτομα αναφέρονται στη δύναμη του Ακουρου. Γενικά το χωριό μας έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία που εκταμιεύουμε από τα αρχεία του σοφού μας δάσκαλου Γιάννη Αρβανίτη Έτσι πιστεύω,όπως και όλα τα χωριά του Δήμου μας έχουμε το δικαίωμα να νοιώθουμε υπερηφάνεια για τον τόπο καταγωγής μας αλλά και για τους προγόνους μας που γεννήθηκαν σε αυτό τον τόπο που γέμισε όλους αυτούς με ιδανικά και άφησαν σε μας την ιερή αυτή παρακαταθήκη την οποία καλούμεθα να την διαφυλάξουμε και να την μεταδώσουμε στις επόμενες γενιές . Το υποσχόμαστε ότι θα το κάνουμε.

Στράτης        Δαλιάνης, καθηγητής.

Άστρος