Ο όμορφος μύθος της Αλκυόνης και οι αλκυονίδες μέρες (pics)

Οι αλκυονίδες μέρες είναι εκείνες οι μέρες του χειμώνα όπου επικρατεί καλός καιρός με ηλιοφάνεια , χωρίς σύννεφα και ανέμους και αρκετές φορές με υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες. Οι ημέρες αυτές κάνουν την εμφάνιση τους ειδικότερα κατά το β’ μισό του Ιανουαρίου. Πρόκειται για αρχαία ελληνική ονομασία που προέρχεται από τον Αριστοτέλη. Παρόλο που το φαινόμενο αυτό εξηγείται επιστημονικά με βάση την εξίσωση των βαρομετρικών πιέσεων μεταξύ της Νοτίου και της Βορείου Ευρώπης, εντούτοις οι Έλληνες ήδη από την αρχαιότητα είχαν δώσει τη δική τους ερμηνεία για το φαινομένου αυτό, μέσω ενός μύθου.

Σύμφωνα λοιπόν με τον μύθο η Αλκυόνη ήταν μια όμορφη νεαρή, κόρη του Αιόλου του Θεσσαλού και της Ενάρετης και σύζυγος του Κύηκα. Μαζί με το σύζυγος της ζούσαν στα ακρογιάλια της θάλασσας και ήταν τόσο ευτυχισμένοι και αγαπημένοι, που παρομοίαζαν τους εαυτούς τους με τον Δία και την Ήρα. Ο Δίας μαθαίνοντας πως το ερωτευμένο ζευγάρι προσομοίαζε τους εαυτούς τους με τους θεούς, εξαγριώθηκε με την αλαζονική τους συμπεριφορά και αποφάσισε να τους τιμωρήσει. Έτσι μια μέρα, όταν ο Κύηκας πήγε για ψάρεμα, ο Δίας βύθισε το καράβι του και τον άφησε να πνιγεί. Η Αλκυόνη θρήνησε τόσο πολύ για το χαμό του αγαπημένου της ώστε οι θεοί που την λυπήθηκαν αποφάσισαν να την μεταμορφώσουν σε ένα πανέμορφο μικρό πουλί. Η Αλκυόνη ως πουλί πλέον συνέχισε να ζει στην ακρογιαλιά, αλλά δεν μπορούσε να αναπαραχθεί καθώς γεννούσε τα αυγά της τον χειμώνα και τα κύματα της θάλασσας παρέσερναν τη φωλιά τους. Για άλλη μια φορά οι θεοί του Ολύμπου την λυπήθηκαν, ώστε ο Δίας πρόσταξε για 15 μέρες μέσα στο Γενάρη να κοπάζουν οι άνεμοι και ο ήλιος να ζεσταίνει τη φύση, μέσα στην καρδιά του χειμώνα, έτσι ώστε να μπορέσει η Αλκυόνη να κλωσάει τα αυγά της.

Το θαλάσσιο πτηνό που πήρε την ονομασία του από την Αλκυόνη είναι ένα αποδημητικό πουλί που στην καθομιλουμένη ονομάζεται θαλασσοπούλι. Είναι ένα ασυνήθιστα μικρό πουλί που παρουσιάζει ποικιλία χρωμάτων. Γεννά τα αυγά του στις σχισμές των βράχων της θάλασσας όχι όμως το χειμώνα όπως αναφέρεται στο μύθο, αλλά την άνοιξη. Αποτελεί ένα από τα πουλιά που επισκέπτονται την Κύπρο είτε για να ξεχειμωνιάσουν είτε έχοντας την σαν σταθμό στη διάρκεια του μεταναστευτικού τους ταξιδιού. Η αλκυόνα έχει και συμβολικό χαρακτήρα, καθώς συμβολίζει την προστασία και τη γαλήνη. Επίσης η Αλκυόνη έδωσε το όνομα της και σε ένα αστέρι, το οποίο είναι το φωτεινότερο αστέρι του αστερισμού στο ανοικτό σμήνος των Πλειάδων. Ο αστέρας Αλκυόνη μεσουρανεί στον ουρανό κατά τις ανέφελες νύκτες του Ιανουαρίου.

Οι Αλκυονίδες λοιπόν μέρες αποτελούν θαλπωρή μέσα στις κρύες μέρες του χειμώνα. Αυτό ίσως αποτελεί και ένα μήνυμα ζωής, καθώς μέσα από περιόδους «βαρυχειμωνιάς» κρύβεται πάντα «καλοκαιρία» φτάνει να είμαστε αισιόδοξοι.

Πηγή: BigCyprus