Η ανθρωποφαγία και οι παθογένειες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Κυρ, 18/11/2018 - 16:46
Image

Είναι γνωστές οι συσσωρευμένες παθογένειες κι αδυναμίες που χαρακτηρίζουν το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η απουσία προσανατολισμού κι οράματος, η αδυναμία (ή έλλειψη βούλησης) ως προς την κινητοποίηση και συμμετοχή των τοπικών δυνάμεων, το απαρχαιωμένο και πολυδιασπασμένο θεσμικό πλαίσιο που λειτουργεί απαγορευτικά ως προς την αποτελεσματικότητα και γιγαντώνει τη γραφειοκρατία αποτελούν σίγουρα τροχοπέδη κι οδηγούν στην αγκίστρωση και τον εγκλωβισμό.

Το πλέον όμως ανησυχητικό, δυσεπίλυτο  κι «αντιπαραγωγικό» που χαρακτηρίζει το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι η αδυναμία της σύνθεσης, της σύμπραξης, της συλλογικότητας, της συνοχής, της συμπόρευσης, του συναποφασίζειν στον (υποτίθεται) κοινό στόχο της ανάπτυξης του τόπου, του συμφέροντος των πολιτών. Είναι η έλλειψη αλληλοσεβασμού και η μη αποδοχή της διαφορετικότητας, είναι η «απαγόρευση» του αντίλογου και της αντίθεσης  που στερούν τη σύνθεση, είναι η εγωμανία, η εγωπληξία κι ο εγωκεντρισμός που δεν επιτρέπουν το «εμείς». Είναι η στείρα αντίδραση, ο ανταγωνισμός και η αντιπαλότητα  που στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κατασπαράσσουν και τις απλές, υποτυπώδεις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι η καχυποψία και η δυσπιστία του ενός έναντι του άλλου. Είναι η ανθρωποφαγία…

Οι εκπρόσωποι – αιρετοί, ως εκ τούτου, αντιμετωπίζοντας αφενός μεν τα ανωτέρω κι ερχόμενοι, αφετέρου, αντιμέτωποι με τα προβλήματα – ανάγκες ( αλλά και τις δυνατότητες του τόπου τους) προβαίνουν, τις περισσότερες φορές, σε αποσπασματικές και «φοβικές» πρωτοβουλίες, οι οποίες ούτε την αξιοποίηση της όποιας δυναμικής επιτυγχάνουν ούτε την προοπτική σηματοδοτούν, αλλά ούτε και την όποια καχυποψία-δυσπιστία περιορίζουν-εξαλείφουν.

Σ΄ αυτό το αρνητικό και νοσηρό κλίμα και με αυτό το δαιδαλώδες και πολυδιασπασμένο θεσμικό πλαίσιο αναπόφευκτα οποιοσδήποτε κατέχει θέση ευθύνης είναι λογικό να αισθάνεται καθήμενος επί «ηλεκτρικής καρέκλας», να ακροβατεί μεταξύ του παράτυπου και του «παράνομου», να μπλέκεται ανάμεσα στο γράμμα και το πνεύμα του νόμου, να αντιλαμβάνεται ότι, σε πολλές περιπτώσεις,  αρκεί η όποια μνησίκακη ή κακόβουλη διάθεση, έστω κι ενός ανθρώπου, για να βρεθεί αντιμέτωπος και «μπλεγμένος» με τη Δικαιοσύνη, όπου για δεκαετίες θα σύρεται και θα βασανίζεται.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπόθεση τεσσάρων συμπολιτών μας, τριών (πρώην) αιρετών  κι ενός διοικητικού υπαλλήλου του Δήμου μας. Βρέθηκαν κατηγορούμενοι έπειτα από μια απλή καταγγελία-επιστολή κάποιων κουκουλοφόρων, που χρησιμοποίησαν  το ψευδεπώνυμο Αποστολόπουλος Δημήτριος, το 2007.

Οι τέσσερις αυτοί συμπολίτες μας, 11 χρόνια μετά, συνεχίζουν να ανεβαίνουν τον προσωπικό τους Γολγοθά. Συνεχίζουν να προσπαθούν για την ανάδειξη   της αλήθειας, να αποτινάξουν τη ρετσινιά. Δεν επιθυμώ να αναφερθώ σε λεπτομέρειες αυτής της υπόθεσης, από τη στιγμή μάλιστα που η υπόθεση εκκρεμεί στη Δικαιοσύνη. Αξίζει όμως να επισημανθεί ότι τον  Οκτώβριο του 2018 η δίκη τους αναβλήθηκε δύο φορές, και μάλιστα όχι επειδή το θέλησαν οι ίδιοι, ούτε με δική τους υπαιτιότητα…

Ανάμεσα στους τέσσερις αυτούς συμπολίτες μας βρίσκεται και ο Στέλιος Παπαντώνης.

Είχα την εξαιρετική εύνοια της τύχης να έχω ΔΑΣΚΑΛΟ, στις αρχές της δεκαετίας του 70, το Στέλιο Παπαντώνη. Σ΄ εκείνα τα δύσκολα και πέτρινα χρόνια της δικτατορίας θυμάμαι με συγκίνηση το λόγο του Δάσκαλου για τη Δημοκρατία, για τις αξίες και τα ιδανικά. Θυμάμαι την υπομονή, την επιμονή και την αγάπη του για να ημερέψει και να γαληνέψει κάποιους από εμάς, που σαν αγρίμια και ανήμερα θεριά βρεθήκαμε από κάποια ορεινά χωριά στην τάξη του. Θυμάμαι με συγκίνηση το συνεχές ενδιαφέρον του Δάσκαλου κι Ανθρώπου για όλους τους μαθητές του. Θυμάμαι τα τετράδια, τα βιβλία, τα μολύβια και τα «καλούδια» που βρίσκαμε στα θρανία μας, προσφορά του Δάσκαλου από το υστέρημά του. Ακόμα όμως και όταν αποφοιτήσαμε, ακόμα και σήμερα ο Δάσκαλος δε σταμάτησε ποτέ να νοιάζεται και να ενδιαφέρεται για τους παλιούς μαθητές του.

Στο Συνδυασμό «Ένας Τόπος Ίσες Ευκαιρίες» δε ζήτησε να συμμετάσχει ο Στέλιος Παπαντώνης. Τα μέλη του Συνδυασμού παρακάλεσαν το Στέλιο Παπαντώνη για τη συμμετοχή του, γνωρίζοντας κι εκτιμώντας τις ικανότητες, το ήθος, την προσωπικότητα του Δάσκαλου. Και ο Δάσκαλος τους δικαίωσε. Και ο Δάσκαλος έδωσε και την ψυχή του. Κι ο Δάσκαλος προσέφερε (όπως κι αρκετοί άλλοι τότε) τις περισσότερες αμοιβές εκ της θέσεώς του, χωρίς τυμπανοκρουσίες και μεγαλοστομίες, όπως έκανε πάντοτε, όπως λειτουργούσε, και συνεχίζει να λειτουργεί, σε κάθε συμμετοχή του στα κοινά. Κι ο Δάσκαλος συνέβαλε καθοριστικά στα όσα και τόσα σημαντικά που επιτεύχθηκαν εκείνη την τετραετία.

Μια τετραετία κατά την οποία ο Συνδυασμός Ένας Τόπος Ίσες Ευκαιρίες με μια πρωτόγνωρη δυναμική συλλογικής έκφρασης και συμμετοχής, με ανθρώπους που τους χαρακτήριζε η αγάπη και το ενδιαφέρον για τον τόπο τους, το ήθος και η αξιοπρέπεια, η γνώση και η ικανότητα , η ανιδιοτελής προσφορά, πέτυχαν την αποτελεσματικότητα   και τη διαμόρφωση μιας πραγματικότητας που βελτίωσε την καθημερινότητα των πολιτών, άλλαξε την όψη των χωριών μας, δημιούργησε  νέες δομές και υποδομές, αύξησε τη λειτουργικότητα, αναβάθμισε την εικόνα του Δήμου μας, έδωσε όραμα και προοπτική για τον τόπο μας. Όπως επίσης αναγνωρίζω, σέβομαι κι εκτιμώ το έργο και την προσφορά στον τόπο μας κάθε ανθρώπου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, από όποιον Συνδυασμό, από όποια θέση, για όποια περίοδο.

Υπάρχει, λοιπόν, έστω κι ένας συμπολίτης μας που να αμφισβητεί το ήθος, το ακέραιο, τη σημαντική κι ανιδιοτελή προσφορά του Στέλιου Παπαντώνη στον τόπο μας;

Στο Στέλιο Παπαντώνη οφείλω πολλά, τόσο ως παλιός μαθητής του, όσο και ως πολίτης αυτού του τόπου.

Γράφω αυτές τις λίγες γραμμές για να εκφράσω την  αγάπη και την ευγνωμοσύνη μου, ως μαθητής στο Δάσκαλό του.

Γράφω αυτές τις λίγες γραμμές, ως πολίτης, για να δηλώσω το θαυμασμό, την εκτίμηση, το σεβασμό και την απόλυτη πίστη - εμπιστοσύνη μου στον Άνθρωπο Στέλιο Παπαντώνη.

Γράφω αυτές τις λίγες γραμμές γιατί υπήρξα ένα από τα μέλη του Συνδυασμού Ένας Τόπος Ίσες Ευκαιρίες, εκείνης της περιόδου, τα οποία ζητήσαμε και παρακαλέσαμε το Στέλιο Παπαντώνη για τη συμμετοχή του.

Υ.Γ. Ζούμε σ΄ έναν ευλογημένο τόπο, με μια σπάνια, μοναδική και πολυσύνθετη δυναμική, υπάρχει στον τόπο μας ένα αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό. Η συλλογικότητα, η συμμετοχή και η συνεργασία αποτελούν μονόδρομο στην προσπάθεια για ανάπτυξη και προοπτική, στην πορεία για το μέλλον, κι αν θέλουμε να έχουμε μέλλον…

Νίκος Πολυμενάκος.

Tags

Σχόλια επισκεπτών

Παθογένειες και προβλήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης η ΚΕΔΚΕ θα μπορούσε να έχει λύσει σε κάθε συνέδριο όλα αυτά τα χρόνια . Πως να γίνει αυτό όμως αφού κουμάντο κάνει η κεντρική διοίκηση . Όπως για παράδειγμα βγαίνει ένα έργο δημοπρασία και την άλλη μέρα έχουμε ενστάσεις .Βγαίνει ένας νόμος και σε ένα χρόνο ακυρώνεται ................και τόσα άλλα που πρέπει να αλλάξουν . Οι αιρετοί δεν έχουν καμία δουλειά με έργα , παραλαβές , τροποποιήσεις .................. Ο αιρετός να φέρνει την ιδέα και η υπηρεσία υλοποιεί . Για την υλοποίηση του τεχνικού προγράμματος και τον οικονομικό απολογισμό θα είναι υπεύθυνες οι υπηρεσίες . Προσωπικά , εγωισμοί , ανταγωνισμοί , εμπάθειες , ακραίες καταστάσεις και συμπεριφορές δεν θα πρέπει να επέχουν θέση .Πως γίνεται σε ένα σύλλογο να πετυχαίνουν πολλά , άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών τοποθετήσεων και ιδεών . Γιατί εκεί τα βρίσκουν ; Στην τοπική αυτοδιοίκηση γιατί υπάρχει μεγάλη αντίθεση ; Βλέπετε πουθενά σύνθεση , σύμπραξη , συλλογικότητα ; Δεν αγωνίζονται όλοι για το κοινό καλό ; Σκόπιμα γίνεται κατακερματισμός του λογικού για να μπορούν να επιβιώνουν και να επιπλέουν οι φελλοί . Δε μπορεί με πολιτικές λύσεις να προχωρήσουμε . Ή γίνεται κάτι ή δε γίνεται . Όχι τροποποιήσεις νόμων , μελετών , κλπ πριν ακόμα εφαρμοσθούν . Ας ελέγχεται από την αρχή η ορθότητα .

Νικόλα, το ήθος, η ακαιρεοτητα και η προσωπική, επαγγελματική και πολιτική πορεία τόσο η δική σου όσο και του σεβαστοτατου προσώπου που αναφέρεις, δεν επιδέχονται οποιασδήποτε αμφιβολίας ή αμφισβήτησης. Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι ήδη "δεδικασμένο" στις συνειδήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμπολιτών μας και πιστεύουμε σύντομα θα αποτελέσει και επίσημη ετυμηγορία της ελληνικής δικαιοσύνης.
Ο προβληματισμός που παραθέτεις και μας αγγίζει όλους μας έχει ως βαθύτερο αίτιο, αυτό που εύστοχα αναφέρεις: την χωρίς όραμα, απλώς και μόνο για προσωπική προβολή, επίδειξη και πλουτισμό, εμπλεκομένων ανθρώπων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Και τα παραδείγματα είναι ζωντανά, μπροστά μας.
Ηδη ολοκληρώθηκε 4ετια, που κοντεύει 5ετια και πιάνεται ως... 8ετια καθώς συνεχίζουν οι ίδιοι άνθρωποι κι έχουμε ως τωρα:
-Τα μεγάλα έργα ανολοκλήρωτα (βιολογικός, ραβε ξήλωνε) η σε υπολειτουργια (δρόμοι διαλυμένοι, λιμάνι χωρίς ρεύμα και στην πρώτη τρικυμία ήδη χτυπημένο)
-Μουσειο Αστρους κλειστό
-Επαυλη Ηρώδη στα μπάζα
-Σκουπίδια με αβέβαιο παρόν και μέλλον
-στη Ραχουλα, όχι κόμβο, ούτε μισό κιλό μπογιά με τη βούρτσα δεν βαλανε
-μια λαϊκή μισό τελειωμένη που δεν λειτουργεί
-ανύπαρκτες κυκλοφοριακες ρυθμίσεις και πεζοδρομισεις στο ιστορικό κέντρο του Αστρους. Όλη η πλατεία πάρκινγκ.
-ανύπαρκτη υλοποίηση σχεδίου πόλης Παραλιου (είναι πολλοί οι ψήφοι και τα συμφέροντα γραφείων μηχανικών και έργολαβων εκεί κατω).
-πάρκινγκ για ψάρια, πάπιες και βατράχια επίσης στο Παραλιο.
-μηδέν όραμα αξιοποίησης ιστορίας της περιοχής, Εθνοσυνέλευση, μάχες Δολιανων-Βερβενων, λοιποί αρχαιολογικοι χώροι.
-καμία ενέργεια υπηρεσιακής οργάνωσης του δήμου, ενοποίησης κτιρίων, αποφυγή τσάμπα ενοικίων κλπ.
-σε κανένα χωριό του δήμου μας δεν βρίσκεις έναν συμπολίτη να σου πει κάτι που του έμεινε από αυτή την 4ετια. (μισό μέτρο αρφαλτος δεν έπεσε)

Και μια γενικότερη εικόνα εγκατάλειψης και απαξίωσης των πάντων. Το χειρότερο απ'ολα; ΑΠΟΓΟΉΤΕΥΣΗ. Αυτό το συστατικό που τρέφει όλους αυτούς που απομυζουν ανθρώπινο και παραγωγικό κεφάλαιο στον τόπο μας. Και κρατιούνται στις καρέκλες τους.

Πως είναι δυνατόν αξιότιμε Νικόλα αυτοί οι ΑΠΟΤΥΧΗΜΈΝΟΙ να μην προσφεύγουν σε διάφορα τέτοια τεχνάσματα και να κρύβονται πίσω από την γραφειοκρατία για να κρύψουν την δική τους ανεπάρκεια;

Πολύ σωστά φίλε παραθέτεις περίπου δέκα σημεία που για μια οκταετία παραμένουν ως σημάδια στασιμότητας,αναποτελεσματικότητας και ανυπαρξίας της συγκεκριμένης δημοτικής αρχής.Της οποίας βασικό μέλημα είναι να συντηρήσει μια δικαστική διαμάχη(που αχνά περιγράφει ο Νίκος Πολυμενάκος) να την ξεκινήσει πριν τις εκλογές και να την αναβάλει (για λόγους και σκοπιμοτητες που μόνο οι εμπνευστές της ξέρουν)υψώνοντας τη σημαία της...νομιμότητας βάζοντας την πλειοψηφία των πολίτων στη διαδικασία του να δικαιολογεί τα αυτονόητα!!! Σημεία των καιρών; Ανθρωποφαγία και παθογένεια σίγουρα!!!

Πριν λίγες δεκαετίες στον δήμο μας υπήρχαν πάνω από 30 δημοτικά σχολεία με χιλιάδες μικρούς μαθητές. Σήμερα σε όλο το δήμο υπάρχουν τέσερα πέντε σχολεία και σε λίγα χρόνια όπως πάνε τα πράγματα θα κλείσουν και αυτά. Για να καταλάβουμε προς τα που πηγαίνουμε και ποιο μέλλον έχει ο τόπος μας. Τρεις και ο κούκος έχουμε μείνει και σε λίγο θα μείνει μόνο ο κούκος και συνεχίζουμε τη φαγομάρα και να μη θέλει να δει ο ένας τον άλλο. Πόσο δύσκολο είναι να μονιάσουμε και να παλέψουμε όλοι μαζί να φτιάξουμε τον τόπο μας;

Προσθήκη νέου σχολίου

Plain text

  • Δεν επιτρέπονται ετικέτες HTML.
  • Αυτόματες αλλαγές γραμμών και παραγράφων.
  • Οι διευθύνσεις ιστοσελίδων και οι διευθύνσεις email μετετρέπονται σε συνδέσμους αυτόματα.
katafigio