"Τάκη μας, θα μείνεις αξέχαστος"

Θλιβερό μήνυμα σήμερα. Χάσαμε τον Παναγιώτη Μπούζιο του Ιωάννου και της Αγγελικής. Χάσαμε ένα λεβέντη, έναν πανάξιο δάσκαλο, έναν άνθρωπο υπόδειγμα της προκοπής, της προσφοράς, της υπομονής...

Γεννήθηκε στο Άστρος το έτος 1932. Με τη σύζυγό του την εξίσου λεβεντονιά, τη δασκάλα Κασσιανή Γαϊτάνη, αποτελούσαν ζευγάρι ταιριαστό, αξιοθαύμαστο, αξιοζήλευτο!
Αλλά και για μας, τους φίλους του, ο Τάκης υπήρξε πολύτιμος. Τι να του πρωτοθυμηθεί κανείς;

Περιορίζομαι σ' ένα μόνο περιστατικό από την εποχή των δύσκολων καιρών, από τη δικτατορία των συνταγματαρχών:  Ήταν αρχές της δεκαετίας του 70. Πλησίαζαν Χριστούγεννα. Ο τότε Επιθεωρητής Δημοτικών Σχολείων Κυνουρίας (Άστρος) κάλεσε τους δασκάλους των σχολείων του Άστρους και των γειτονικών χωριών και μας ζήτησε να βάλουμε τους μαθητές μας να ψάλουν τα κάλαντα, να συγκεντρώσουμε τα χρήματα που θα μαζέψουν (τα παιδιά) και να τα δώσουμε στο Διοικητή του Τάγματος ΤΕΑ Άστρους, για να προσφέρει δώρα σε φτωχόπαιδα. Επιθεωρητής και ταγματάρχης είχαν συνεννοηθεί...

Παγώσαμε! Δε μας άρεσε η πρόταση, όμως όλοι μείναμε σιωπηλοί. Και μόνο ο Τάκης τόλμησε να μιλήσει:

- Μα, κύριε Επιθεωρητά, είπε ήρεμα, τα κάλαντα, κατά παράδοση, αποτελούν μια ευκαιρία για τα παιδιά για τη συγκέντρωση
λίγων χρημάτων. Πώς να τους στερήσουμε αυτή τη δυνατότητα, αυτή τη χαρά;
Δεν περίμενε ο Επιθεωρητής τέτοια αντίδραση. Αρχικά ξέμεινε αποσβολωμένος, μα έπειτα τον αγριοκοίταξε τον Τάκη... αλλά
δεν πρόλαβε να μιλήσει, επειδή όλοι εμείς οι παρευρισκόμενοι στο Γραφείο, δηλώσαμε πως συμφωνούμε με τον >. 
Ναυάγησε έτσι η σχεδιαζόμενη φιλανθρωπία του Διοικητή > και οι πιτσιρικάδες μας χάρηκαν το πατροπαράδοτο χαρτζιλίκι τους!
Τάκη μας, θα μείνεις αξέχαστος.

Για τους φίλους σου
Στ. Γρ. Παπαντώνης