Συνέντευξη του υπεραιωνόβιου "Κοντοπετράκου" στον Θοδ. Βαρίκο

Παρ, 18/05/2018 - 19:24
Image

Πριν   λίγα χρόνια, η φιλόλογος κ. Γιώτα Σακαλή , πήρε …ανώνυμη(τον γνωρίζουμε) συνέντευξη για την έντυπη «Κυνουρία», από έναν αγωνιστή της  αριστεράς, ο οποίος βέβαια ως φυσιολογικός άνθρωπος, έλεγε …τα δικά του για τις ταραγμένες δεκαετίες, πριν τον Παγκόσμιο πόλεμο, μετά τον πόλεμο, φθάνοντας μέχρι και τη δεκαετία του 1990.

Επειδή ποτέ δεν υπήρξα, κουκουλοφόρος ούτε στο σώμα ούτε στην αλήθεια, έστω και εάν χρειάστηκε να χορέψω …τανγκό με το χάρο, αποφάσισα να δώσω βήμα, με το όνοματεπώνυμό  του όμως, και να ακούσουμε και την ..άλλη άποψη, γιατί δεν τρέμουμε τον αντίλογο και τη διαφορετική άποψη.

Στο «μικρόφωνο» λοιπόν ο υπερωνόβιος(μπήκε στα 104 χρόνια του)… έφηβος Πέτρος Δικαίος γνωστός ως κοντοπετράκος, ο οποίος μου ξεκαθάρισε απορίες και ερωτηματικά, που δεν μπόρεσαν εκατοντάδες βιβλία, διαλέξεις, σεμινάρια, ντοκουμέντα,  συζητήσεις κλπ. Και για να μην αοριστολογούμε, με ξεκάθαρες θέσεις και απόψεις για  ζητήματα, από ιδεολογικά, φιλοσοφικά , πολιτικά μέχρι πρακτικά της σημερινής καθημερινότητας. 

                     ΤΡΑΓΟΥΔΑΓΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

                      ΜΕ ΕΣΤΕΙΛΕ …ΣΤΟ ΘΑΝΑΤ

Είχε  πιει ήδη δύο ούζα, σε …καφετέρια στον ιστορικό χώρο της Εθνοσυνέλευσης του Άστρους, και με προκαλούσε να τραγουδήσουμε, γιατί ως Πλατανίτης, «πρέπει να ξέρω από  μουσική», μου παρατήρησε.

Επειδή δεν ξέρω αν ξαναβρεθούμε,(η εγώ η εσύ) τον συγκράτησα, πες μου, δυο τρία πράγματα από τους δύο αιώνες που έζησες και τι διακρίνεις να έρχεται τσοπάνη—ποιητή μου  στον …επόμενο  αιώνα;

Επειδή έχεις πλάκα, θα σου πω, ό,τι θέλεις, αν και πρέπει να φάω για μεσημέρι και να περπατήσω πάνω από  2 χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι μου. Θα σε πάω με το αυτοκίνητο, τον χαλάρωσα, άρα έχεις λίγο χρόνο.

«Λοιπόν από μικρός  ξεκίνησα τσοπανόπουλο στην περιοχή μας, και το πρώτο πράγμα που έμαθα ήταν να κλέβω ό,τι βλέπουν τα μάτια μου και πιάνανε τα χέρια μου, με καθοδηγητή το αφεντικό μου, όχι λεφτά πάντως.»(πάντα ,  ο αρχέγονος αγώνας επιβίωσης). Παρατήρησε, καθότι πανέξυπνος, ότι σαν να με στεναχώρησε η να με αιφνιδίασε. "Μην νομίζεις όμως, με πρόλαβε, ότι δεν τα περνούσαμε καλά τότε. Είχαμε πράγματι λίγα πράγματα, αλλά γλεντάγαμε τη …φτώχεια μας, με χορούς, τραγούδι, και στη δουλειά και στα χωριά. Υπήρχε αλληλοβοήθεια, και ψυχικό δέσιμο από όλους ,και οι δουλειές γίνονταν ευκολότερα και ποιο ξεκούραστα. Δεν υπήρχε αυτή η πλεονεξία και ο ανταγωνισμός, να φτιάξω εκείνο, να αγοράσω τ’ άλλο. Αυτά φέρνουν το άγχος, την πίεση, τη στενοχώρια και τις αρρώστιες.  Δεν  βλέπεις κάτι καινούργιες αρρώστιες που δεν τις ξέραμε; Άκου αυτοάνοσο.; Θα δεις ότι με τις τεχνολογίες θα έχουμε τράβαλα. Εγώ δεν έφτιαξα τίποτα για τα τρία παιδιά μου, ούτε ο πατέρας μου για μένα, και τα παιδιά  μου μόνα τους τ’ έφτιαξαν όλα».

Για να πάμε τώρα στις ταραγμένες εποχές : « Θα  στα πω, όπως εγώ τα έζησα, ούτε από διαβάσματα, ούτε από κόμματα, γιατί δεν ήμουν σε κανένα, ούτε από «τις μαρτυρίες», του ενός και του άλλου». Και αρχίζει να ρίχνει ρουκέτες, χειρομβοβίδες, βόμβες κ.α.  «Εμένα ήθελε να με καθαρίσει ο συγχωριανός μου Κανατάς, που έμενε απέναντι από του Μπούζιου του ταξιτζή. Ήταν στο ΕΑΜ –ΚΚΕ με τον αδελφό του, φίλοι από μικρά παιδιά, αλλά τραγουδούσα  καλύτερα στις παρέες και με ζήλευε. Μ΄ έστειλε μ’ ένα γράμμα, στη θρυλική μονή Ορθοκωστά, όπου ήταν οι αντάρτες και ζητούσε να με σκοτώσουν. Ευτυχώς ήταν καπετάνιος ο Γεωργίτσης(ο βερβαινιώτης Κουρόγιωργας) φίλοι από μικροί παίζαμε …άντζυ—τσομάκα-τσολίκα. Διάβασε το γράμμα, άρχισε τα καντήλια, με τάισε, και μου είπε, από πού να φύγω, να γλυτώσω». Ρε καλά λέει ο τρομερός επαναστάτης Αργείτης ποιητής Νίκος Καρούζος , ότι τα πάντα είναι ψυχολογία, νοοτροπία, παιδεία, γιατί οι ιδεολογίες καλές είναι όλες, αλλά  στην κτηνώδη ανθρώπινη φύση… σκοντάφτουν.

Δεν  μπόρεσα, συνέχισε, «να σώσω τον 21χρονο   αδελφό μου, για μερικές ώρες. Τον πήραν, αν και άρρωστος, οι αντάρτες από τον Άγιο Πέτρο, τον πήγαν στο Άργος, από εκεί στη Σπάρτη. Και έξω από το Μυστρά ένας όλμος, από τις δεξιές ομάδες,  τον σκότωσε μαζί άλλους. Θα τον έπαιρνα αν έφθανα στο Άργος. Τον είδα τελευταία φορά στους Μύλους μέσα στο φορτηγό. Πήγε η μάνα με τα πόδια από το Άστρος στο Μυστρά, τον είδε σε ομαδικό τάφο.».

Α  ξέχασα να σου πω, «ότι ήμουν ως στρατιώτης φύλακας των κομμουνιστών στην Ακροναυπλία. Εκεί να δεις τι γινόταν. Ρετσινόλαδο στο ..κώλο, παγοκολώνες από πίσω, αυγά καυτά στις μασχάλες,κ.α.. Εγώ… υποψιαζόμουνα, ότι θα υπάρξει  αντίδραση από την πλευρά τους». Για φαντάσου φίλε μου, ο τσοπάνης ψυλλιάστηκε, ότι οι όποιες ιδέες, δεν …ξεκολλάνε με ρετσινόλαδο, εκτός από το Μανιαδάκη και Μεταξά. Βέβαια ο Κοντόπετρος, δεν γνώριζε πως φύλαγε μεταξύ πολλών «σκληρών»,  τον τάχα Σλαβομακεδόνα και τότε Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ στη Μακεδονία Α. Τσίπα(όχι ΤΣΊΠΡΑ) τον οποίον και απελευθέρωσαν μαζί με άλλους δήθεν Σλαβομακεδόνες, οι Βούλγαροι φασίστες κατακτητές. Ζήτησαν φυσικά  οι κατάδικοι  πριν, τη Βουλγαρική υπηκοότητα. Άλλωστε το ΚΚΕ ήταν από την ίδρυσή του υπέρ της …αυτονομίας Μακεδονίας—Θράκης, λόγω Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας.

Λόγω χώρου θα  είμαστε επιγραμματικοί . Στις ερωτήσεις, γιατί έγινε ο εμφύλιος, πως άλλαξαν στρατόπεδο αρκετοί αντιστασιακοί, που πριν πολεμούσαν τους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους, και εάν οι μετακινηθέντες είχαν προδοτικές τάσεις, διαθέσεις και αντιλήψεις, και τέλος τι έγινε μετά τον εμφύλιο, ο … ανεξάρτητος, αγνός και τολμηρός , σοφός τσοπάνης  γέρο Λαέρτης Κοντοπετράκος, τα είπε όπως τα έζησε και όπως μου το υποσχέθηκε:  Από τα μέσα του ,  1942, άρχισαν να στραβώνουν τα πράγματα, ήδη από την ίδρυση του ΕΑΜ, στις 27/9/1941, οι κομμουνιστές που είχαν μπεί μέσα, τρομοκρατούσαν  τον κόσμο πως θα τους πάρουν σπίτια, κτήματα, εργοστάσια και θα γίνεις της Σοβιετικής  Ενωσης. Μετά… ο όψιμος ΕΛΛΑΣ 1Η Γενάρη 1943, διέλυσε όλες τις παλιές αντιστασιακές οργανώσεις για να το έχει μονοπώλιο για  να κάνει αργότερα με την «ησυχία του»…την προλεταριακή επανάσταση Ο,τι απωθημένο είχε ο καθένας, το έβγαζε σε υλικά πράγματα . Το εκμεταλλεύτηκαν αυτό οι λίγοι αρχικά συνεργάτες των Γερμανών,και μετά στον εμφύλιο, οι συνεργάτες των Άγγλων  και γίναμε 18 χωριά. Χειρότερο πράγμα από τον εμφύλιο δεν υπάρχει. Σκοτώνει ο αδελφός τον αδελφό.Και οι περισσότεροι που συνεργάστηκαν με τους ξένους από φόβο και ανασφάλεια πήγαν μαζί τους δεν ήταν συνειδητοί προδότες. Ε  μετά τον εμφύλιο, που ήρθαν οι δεξιοί, ο ένας κάρφωνε τον άλλον για κομμουνιστή, για συνοδοιπόρο, για κεντρώο, για δημοκράτη και φθάσαμε στο σημείο να μην μιλά ο ένας στον άλλο. Το ίδιο έκαναν οι επόμενοι σε βάρος των δεξιών. Γι΄αυτό φθάσαμε να είμαστε οι διεθνείς ζητιάνοι και ξεφτίλες»         

Φεύγοντας πήγα να τον πιάσω από το χέρι. Μου το πέταξε. Έχω το μαγκουράκι μούπε. Πήγα να το πάω από δικό μου δρομολόγιο στο σπιτι του. Θέλεις να πληρώνεις βενζίνη, με παρατήρησε. Από το φαρμακείο του Καραγιάννη θα με πας να κόψουμε δρόμο..                    

                   Θεόδωρος Βαρίκος

 

 

Η συνέντευξη δημοσιεύεται στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου.                                     

Προσθήκη νέου σχολίου

Plain text

  • Δεν επιτρέπονται ετικέτες HTML.
  • Αυτόματες αλλαγές γραμμών και παραγράφων.
  • Οι διευθύνσεις ιστοσελίδων και οι διευθύνσεις email μετετρέπονται σε συνδέσμους αυτόματα.
katafigio